کد مطلب:190907 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127

ختامه مسک
و من كتاب امیرالمؤمنین علیه السلام الی عثمان بن حنیف الانصاری و كان عامله علی البصره: ألا و ان لكل مأموم اماما یقتدی به و یستضی ء بنور علمه، ألا و ان امامكم قد اكتفی من دنیاه بطمریه و بطعمه بقرصیه، ألا و انكم لا تقدرون علی ذلك و لكن أعینونی بورع و اجتهاد و عفة و سداد، فوالله ما كنزت من دنیاكم تبرا و لا ادخرت من غنائمها و فرا و لا أعددت لبالی ثوبی طمرا، بلی كانت فی أیدینا فدك من كل ما اظلته السماء، فشحت علیها نفوس قوم و سخت عنها نفوس آخرین، و نعم الحكم الله و ما أصنع بفدك و غیر فدك و النفس مظانها فی غد



[ صفحه 239]



جدث، الی آخره -

آری؛ برای هر مأمومی امامی است كه آن امام مقتدا و پیشوای اوست و به واسطه ی نور علمش راه را روشن می سازد. بدانید به درستی كه امام شما اكتفا نموده از دنیای شما به دو لباس، و غذا (شبانه روز) به دو قرص نان. به درستی كه شما نمی توانید مثل من این چنین زندگانی كنید، ولی كمكم كنید به ورع و تقوا و عفت و حیا. به خدا قسم از دنیای شما چیزی برای روز مبادا ذخیره نكرده ام و از غنایم جنگی چیزی برای خودم كنار نگذاشته ام. از آنچه زیر این آسمان است، تنها فدك در دست ما بود كه عده ای نسبت به آن بخل ورزیدند و عده ای نسبت به آن سخاوت كردند، و خدا خوب حاكمی است، و من با فدك و غیر فدك چه كاری دارم؛ در حالی كه فردا جایگاه ما در گور خواهد بود.